Yazdan Kalan / Tansu Bele
162 Sayfa
T.C. Kültür Bakanlığı
Basım 1999
-" Bu oyun baştan aşağı olasılıklar oyunu" diyor. Belki haklıdır, ne diyeyim? Koşullanma sorunu, yaşama bakış açısı gibi bir şey satranç: Kurguların düzeni, bir bakıma... Hayallerin başını alıp gitmişliğine, delibozuk karmaşasına bu oyunda yer yok! Onları düzenin koşullarına bağlayarak üretmek var! Oyunu kuralına göre oynayacaksın, beceremedin mi yandın gitti...
--------------------------------------------
-"Yaz bir gün biter. Tükenir. Bahçelerin yeşillerde çiçeklenen düşlerinden çeker alır ışığını. Biterken de, gereksiz bir yük gibi fırlatıp atmaktan çekinmez güzün sert avuçlarına bulutları. Yok olmak kaçınılmazdır yaz için. Ama güçtür. Yok olabilmesi için ilkin düşlerinden cayması gerektiğini o da bilir."
-----------------------------
..Bende kafa olsaydı onca yıl okuyup taşra doktoru mu olurdum be Şefika? Yıllarca süründük Anadolu'da. Hiç anlamam onu bunu: Bir apartmanla bu iş tamam. Paralar cebe. Bende kafa olsaydı...Bu ev yerine daha o zamandan düşünürdüm yapsatçılığı ama işte: Sana beğendiremem diye korktum. Belki bahçeli bir ev olursa hanım hoşnut olur, babasının yalısını aramaz dedim. Hoş bilirim; sen şimdi benim bu kararıma da karşı çıkarsın ya, bana vız gelir. Gücüm kalmadı belki ama aklım başıma geldi. Bende kafa olsaydı...Daha o zamandan ben dikerdim buraya apartmanı. Alt katına da şöyle şık mı şık bir Urfa kebapçısı açtım mı köşeyi dönerdim. Doktorluk moktorluk vız gelirdi be. Para kazanırdım para! Yok çocuk okutacağım, yok hanımı hoşnut edeceğim diye onca yükü... Neymiş? Aman görgümüze, kültürümüze, İstanbul'umuza zarar gelmesinmiş. Hadi ordan! ben mi kaldım bu sırtımızdan yiyicilerin, vur patlasın çal oynasıncıların, denizinin, dağının, taşının bekçisi? Herkes sanki ne yapıyor? Eksik olsun be... Para para diye diye ben benden geçtikten sonra..."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder